اغلب صحنه هایی در فیلم وجود دارد که تروریست ها طناب فولادی را قطع می کنند و باعث سقوط آسانسور می شوند. در واقع، این کاملا گمراه کننده است. آسانسورها در واقع بسیار ایمن هستند. در ساختار هر آسانسور حداقل سه بیمه وجود دارد.
سه بیمه نیز سه وسیله حفاظت ایمنی هستند:
یکی طناب های فولادی است . یک آسانسور معمولا 8 تا 10 طناب فولادی دارد. در تئوری، یک طناب فولادی می تواند وزن خودرو و مسافران را تحمل کند.
دومی ترمز محدود کننده سرعت و دنده ایمنی است ، که مانند ترمز ماشین هستند. هنگامی که خرابی رخ می دهد، ترمز محدود کننده سرعت فورا کابین آسانسور را قفل می کند تا از سقوط آن جلوگیری کند، و دنده ایمنی در دو طرف کابین نیز می تواند آسانسور را در روی ریل محکم کند.
سومین بافر هیدرولیک است ، که مشابه ضربه گیر کابین در پایین چاهک آسانسور نصب می شود. حتی اگر آسانسور به پایین چاه بیفتد، بافر هیدرولیک مانند فنر برای فشار بافر عمل می کند.
هنگامی که آسانسور از کار بیفتد، "برنامه حفاظتی" مربوطه به طور خودکار شروع می شود. در این زمان، ماندن در ماشین بی خطر است، نترسید. اگر آسانسور به موقعیت تراز نرسد، درب کابین باز نمی شود. اگر درب به اجبار باز شود، هنگامی که آسانسور به طور ناگهانی به کار خود ادامه می دهد، ممکن است باعث تلفات جانی شود. رویکرد صحیح باید این باشد: افراد حرفه ای وارد اتاق ماشین آسانسور شوند تا به صورت دستی میل لنگ را کنترل کنند، آسانسور را به حالت تراز پایین بیاورند و سپس از یک "کلید مثلثی" ویژه برای باز کردن درب کابین استفاده کنند. این کار باعث صرفه جویی در زمان، صرفه جویی در کار و ایمن تر از فضولی کردن درب می شود.
علاوه بر این، خودی های صنعت نیز یادآوری کردند که اجازه ندهید مایع به آسانسور جریان یابد. در پایین آسانسور، قطعات الکترونیکی زیادی وجود دارد. هنگامی که نوشیدنی یا مایع دیگری که توسط مسافران حمل می شود روی زمین بیفتد، به پایین چاه آسانسور می افتد که ممکن است باعث اتصال کوتاه و سایر خطاها شود. دکمه های کف را به طور تصادفی فشار ندهید. تلفن همراه را باز نگه دارید تا امدادگران بتوانند با افراد گرفتار شده ارتباط برقرار کنند.