آسانسورهای باربری به طور ویژه برای حمل مواد و محصولات از طریق یک ساختمان تجاری طراحی شده اند. بر خلاف آسانسورهای مسافربری، آسانسورهای باری با سرعت بیشتری حرکت می کنند، به بارهای سنگین تری مجهز هستند و برای تحمل شرایط سخت تر عملیاتی مهندسی بهتری دارند. با وجود انواع مختلف این دستگاهها در بازار امروز، دانستن اینکه از کجا شروع کنید هنگام جستجوی دستگاه مناسب برای کسبوکارتان میتواند دشوار باشد. در اینجا برخی از ویژگی های اصلی وجود دارد که باید هنگام انتخاب به دنبال آنها باشید.
مهمترین جنبه ای که باید در نظر گرفت ظرفیت دستگاه است. اگر برای یک انبار بزرگ به آسانسور بار نیاز دارید، احتمالاً کار خیلی سنگین یا پیچیده ای نخواهد بود. با این حال، انبارهای کوچکتر اغلب محدودیتهایی برای حداکثر باری که میتوان با استفاده از یک سیستم واحد حمل کرد، دارند. به همین دلیل، باید بررسی کنید که آیا دروازه های چوبی یا موانع دیگری وجود دارد که می تواند در حمل و نقل محصولات در آسانسورها مشکل ایجاد کند. برخی از آسانسورها دارای ویژگی های ایمنی مانند مکانیسم های قفل خودکار هستند، در حالی که برخی دیگر نیاز به ورود دستی دارند.
یکی از اولین طبقه بندی آسانسورهای باربری، آسانسور بارگیری دو مرحله ای موتور الکتریکی است که به عنوان بالابر کلاس b نیز شناخته می شود. این آسانسورها دارای یک پنجره آسانسور هستند که می توان آن را با ظرفیت کامل باز کرد، در حالی که فقط در هنگام ورود بسته می شود. این اجازه می دهد تا دو نوع کالا بارگیری شوند و در نتیجه ترافیک در کف انبار کاهش یابد.
یک سیستم دو مرحله ای از یک پلت فرم تک محور و دو در، یکی در هر طرف استفاده می کند. اینها بسته به مدل و هدف مورد نظر می توانند به صورت مکانیکی، هیدرولیکی، الکتریکی یا پنوماتیکی کار کنند. درها معمولاً در دو طرف بارانداز قرار می گیرند و امکان بارگیری کالاها از هر دو طرف را فراهم می کنند. یک مثال خوب از آسانسور بارگیری کلاس b، نوع «بالا» است که دارای دو در است، اما به اندازهای بلند است که راهروها را مسدود نکند. بیشتر این نوع آسانسورهای بار در مناطق بارگیری و تخلیه استفاده می شود.
آسانسورهای باری کلاس I عموماً ایمن ترین ها در نظر گرفته می شوند زیرا از روش های بالا بردن با موتور یا دستی استفاده می کنند. علاوه بر این، آنها از ویژگی های مرتبط با ایمنی مانند مکانیسم های قفل خودکار، مواد غیر قابل احتراق و پانل های دیواری فولادی استفاده می کنند. سقف های بلندی تا 15 فوت دارند که برای برخی از صنایع مانند صنعت بانکداری یا بیمه کافی است. با این حال، درب های کلاسیک نیاز به ورود دستی یا استفاده از کد دارند، بنابراین همیشه نمی توان از آنها برای کارهای حساس استفاده کرد. این نوع آسانسورهای باری از تعدادی ویژگی مرتبط با ایمنی مانند پانل های کف فولادی غیر قابل احتراق و ترمزهای اضطراری نیز استفاده می کنند.
کلاس D و E-types دو نوع آخر آسانسورهای باربری غیر ریلی هستند. آسانسورهای بارگیری عمومی برای بلند کردن کانتینرهای با اندازه معمولی در نظر گرفته شده اند، در حالی که آسانسورهای ویژه سفارشی (مانند بارگیری پالت) می توانند برای بلند کردن اقلام بسیار سنگین ساخته شوند. این آسانسورهای سفارش ویژه بیشتر در کاربردهای صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند. کلاس D و E-types می توانند حداکثر تا 1500 فوت ظرفیت داشته باشند، اما حداکثر ارتفاع آنها کمتر از دو کلاس قبلی است. آنها همچنین ظرفیت تحمل وزن بهتر و سرعت بالاتر را ارائه می دهند.